The Idiot’s Guide to «the Varoufakis finger»

Σήκωσε ή δε σήκωσε μεσοδάχτυλο ο Βαρουφάκης στους Γερμανούς; Ένας βλοσυρός Γερμανός Πρετεντέρης (ναι, ξέρω, πλεονασμός) έκανε ολόκληρη εκπομπή για να εγκαλέσει τον Έλληνα Υπουργό. Στα καπάκια βγήκαν οι δημιουργοί του επικό βιντεο κλίπ «V for Varoufakis» και παρουσίασαν μια εκτενή αναπαράσταση για το πως ο Βαρουφάκης έχει δίκιο οτι το video ήταν doctored, και ορίστε πως το κάναμε. Ήταν τόσο κρυστάλινη και σφής η εξήγηση, που γέννησε δύο εκ διαμέτρου διαφορετικές αναγνώσεις του ίδιου βίντεο:

–Ελα ντάξει, είναι σαφές τι έγινε: παραποίησαν το βίντεο για πλάκα, κάποιοι γερμανοί μαλάκες το πήραν στα σοβαρά και σήκωσαν θέμα, άλλο που δεν ήθελαν.

-Έλα ντάξει, είναι σαφές τι έγινε: ο Βαρούφ έκανε το κωλοδάχτυλο, οι γερμανοί (στο δίνω) το καναν θέμα εκτός context, και η Γερμανική Ελληνοφρένεια έκανε κατόπιν εορτής μούφα βίντεο για το πως φτιάξαν μούφα βίντεο.

To επεξηγηματικο βίντεο επιστρατεύει επίτηδες «δημιουργική ασάφεια» για να υπογραμίσει το μείζων θέμα, το πόσο εύκολο είναι να μανιπουλάρεις μια είδηση. Λέει όμως και το εξής: «Απ’ την Κυριακή περιμένουμε να μας πάρει κάποιος τηλέφωνο να μας ρωτήσει ποιά είναι τελικά η αλήθεια. Τι πιό απλό, να μας ρωτήσουν και να τους πούμε. Δεν πήρε ποτέ κανείς.

-Ναι, αλλά στο αυθεντικό βίντεο του 2013 το κωλοδάχτυλο φαίνεται κανονικά. Νά το, εδώ:

To βίντεο αυτό ανέβηκε το 2015. Βίντεο με προγενέστερη ημερομηνία δεν έχει ανευρεθεί, αλλωστε στην εκπομπή γίνεται ειδική μνεία για το ότι χρειάστηκαν ειδικά «κονέ» για να βρεθεί το υλικό της Κροατίας.

-Ναι, αλλα τελικά ο Βαρουφάκης το παραδέχτηκε, και ζήτησε και συγνώμη.

Wishful thinking από τύπους που τον προφέρουν «Μπαρουφάκης» και χαχανίζουν μόνοι τους με το αστείο τους. Το τελευταίο tweet του Βαρουφάκη πάντως επέμενε στη δική του εκδοχή.

-Ελα ρε μαλάκα, αφού ο ίδιος ανέβασε στο τουίτερ το «undoctored» video, και το δάχτυλο φαινόταν κανονικά. Γελάει ο κόσμος.

Yπάρχει λόγος που βάζει το «undoctored» σε εισαγωγικά και για το ότι μιλάει για βίντεο που ανέβασαν τα «unscrupulous media».

-Ναι αλλά το παραδέχτηκαν οι ίδιοι οι παραγωγοί της εκπομπής ότι το κάνανε για πλακα. Το γράφει το News 247/o Guardian/το Spiegel.

Τα ξένα ρεπορτάζ αδυνατούν να βγάλουν συμπέρασμα, και επιστρατεύουν διατυπώσεις τύπου «αλήθεια ή ψέμμα; ό,τι και να συμβαίνει, το μόνο σίγουρο είναι ότι…» και σολάρουν μετά. Τα ελληνικά κάνουνε ενα one-up και όπως πάντα βγάζουν ρεπορτάζ απ’ τον κωλο τους.

-Nαι, αλλά οι επικεφαλείς του Φεστιβάλ όπου μίλησε τότε ο Βαρουφάκης φυλάνε σταυρό ότι το βίντεο είναι αληθινό.

Again δημιουργική ασάφεια: λένε μάλιστα ότι δεν υπάρχει ένα, αλλά δύο «κωλοδάχτυλα».Το δεύτερο αναφερόμενο στην Αργεντινή που επίσης «sticked the finger». Αν καποιος δεί ωστόσο το επίμαχο σημείο, ο Βαρουφάκης δε σηκώνει κανένα δάχτυλο. Αυτό που λένε οι διοργανωτές είναι ότι η επίμαχη φράση ειπώθηκε, όχι οτι η επίμαχη κίνηση έγινε.

-Ναι, αλλά η Lifo εγραψ…

ΣΛΑΠ!

The Idiot’s Guide to Watching Star Wars for the First Time.

There has been an awakening. Do you feel it? Λίγο η επερχόμενη Έβδομη Ταινία, λίγο ότι όλο και περισσότεροι νουμπάδες εκνευρίζονται που δεν πιάνουν τα 143 Star Wars related memes που κατακλύζουν το internet in a slow day, μια ουκ ευκαταφρόνητη μερίδα γυναικών αποφάσισε να δεί επιτέλους τι σκατά είναι αυτό το πράμα (οι άντρες το ‘χουν δεί όλοι.) Θεωρώ Ιερό Καθήκον μου να τις εφοδιάσω με εναν δεκάλογο  Συμβουλών Επιβίωσης αν θέλουν να μη χάσουν: α) έξι ή δώδεκα ώρες απ’ τη ζωή τους και β) τη σχέση τους. Here goes nothing:

1. Δείτε το μόνες σας.

Η ταινία δε χρειάζεται δεκανίκια. Σίγουρα δε χρειάζεται κάποιον δίπλα σας να λέει συνέχεια «αυτό πρόσεξε το, εχει σημασία μετα» «αυτό δεν υπήρχε πριν, το αλλαξε ο Lucas το 97 σε μπλέ και το 2006 σε συκλαμέν, αλλά όλοι προτιμαμε το ορίτζιναλ βερμιγιόν» «αυτός είναι ο τέτοιος του αποκείνου αλλα θα το μάθουμε μετά». Δείτε το παρθένες, όπως όλοι εμείς που ένα μαγικό βράδυ σε κάποια σκοτεινή αίθουσα ανακαλύψαμε τη Δύναμη.

2. Δειτε μονο «τα παλιά».

Τα «καινούργια» είναι μια CGI πούτσα με υπέροχες στιγμές ανάμεσα σε βαρετά ημίωρα.

3. Αν ντε και καλά θέλετε να τα δείτε «όλα» δείτε τα με τη σωστή σειρά.

Δηλαδή πρώτα «τα παλιά» σε σειρά, (4-5-6) και μετα «τα καινούργια» σε σειρά (1-2-3). Η ιστορία δομήθηκε για να ειπωθεί έτσι.

4. Αν στην πρώτη μισή ώρα δε σας ψήσει, παρατήστε το.

Δε σας κάνει και δε γίνεται καλύτερο μετά. It’s a boy’s movie. Δεν είναι για όλους και δε φταίτε εσείς αν δε σας αρέσει.

5. Ό,τι απορία έχετε («γιατί ο κακός φοράει συνέχεια μάσκα;») θα σας λυθεί. Μέχρι το τέλος της τριλογίας, θα δούμε τα εντόσθια και τους εσωτερικούς μηχανισμούς από ο,τιδήποτε στην αρχή μας μάγεψε ακριβώς με το μυστήριό του.

6. Δείτε το σε ό,τι μέγεθος οθόνη γουστάρετε

(επιβιώνει σε οποιοδήποτε φορμάτ) αλλά κάντε στον εαυτό σας τη χάρη να το δείτε με καλό ήχο.

7. «Μαλάκα μου ο Χάρισον Φόρντ είν’αυτός;»

Ναι, ήταν κάποτε ΤΟΣΟ νέος. Ετοιμαστείτε να επαναλαβετε την ατάκα τα Χριστούγεννα, εμφανίζεται και στο καινούργιο Star Wars.

8. Μην περιμένετε να εμφανιστεί ο Σπόκ.

Αυτό είναι «το άλλο» franchise» και καμία που τα μπέρδεψε μπροστά σε γνώστες δεν έζησε για να το διηγηθεί

9. Αν θέλετε οπωσδήποτε να δείτε κάτι με ρεαλιστικούς εξωγήινους,

μπείτε σε φόρουμ που αναλύουν κάθε καρέ της ταινίας. (και πιθανότατα θα με πετύχετε οπότε μπορω να χρησιμεύσω σαν εγγυητής της ασφάλειάς σας).

1o. Δε μπορώ να το τονίσω αρκετά: Δείτε το Μόνες Σας

Εκτός αν είστε απο κείνες τις γκόμενες που θα δοκιμάσουν «να δουν μπάλα» μαζί Του, στην οποία περίπτωση εικάζω ότι έχετε χωρίσει πλέον, οπότε δεν υποχρεούστε πια να δείτε Star Wars, κάπου θα υπάρχει μια extra long version απο τα «Μαθήματα Πιάνου».

Up is Down, Black is White.

«Up is down. Black is white. One day you wake up and you see that’s how the world is». Garth Ennis.

«Of course it could be the other way round, couldn’t it? If our magical landscape, our art and fairytale and fictions…if that goes bad, maybe the material world follows suit.»-Alan Moore

 

Οι παραπάνω ατάκες από δύο κορυφαίους σεναριογράφους κόμικς συνοψίζουν όλη τη δυνατή συζήτηση που έγινε, θα γίνει, και θα μπορούσε να γίνει για το πασίγνωστο πλέον «γκράφιτι που σκέπασε εν μία νυκτί το Πολυτεχνείο».

Το έργο δίχασε, όπως πάντα διχάζουν τέτοια έργα: Κριτικές επί της καλλιτεχνικής αξίας του έργου συγκρούστηκαν με προβληματικές περί του δικαιώματος ύπαρξης του, στον συγκεκριμένο χωρο όπου δημιουργήθηκε.

Σεντόνια προβληματικής γράφονται στον τύπο, όσα δε γράφτηκαν για τα βαμμένα σκαλια των Atenistas. Oι υποστηρικτές εκείνης της δράσης επανέρχονται ως πύρινοι καταδικαστές της τωρινής. Ξαφνικά εξαφανίστηκε το chest thumbing για την «ανάληψη πρωτοβουλιών αντί να τα περιμένουμε όλα απ’ το κράτος», και πήγαμε κατ’ ευθεία στο «ε, αφού τα κονδύλια δεν επαρκούν για τη φύλαξη, αυτά θα συμβαίνουν»: Αν δε βάλεις αρκετούς μπάτσους, art will be done to you, αποφάνθηκαν οι ίδιες μουρίτσες που πριν ενα μήνα ήταν «όλοι Σαρλί» . Up is Down.

Free press «αγκαλιάζουν τους γκραφιτάδες» την ίδια ώρα που στο εσωτερικό τους ακραιοκεντρώοι αρθρογράφοι καταδικάζουν την «κουλτούρα της ανομίας». Η «ατίθαση έρμπαν κουλτούρα» ανταποδίδει τη χειρονομία στα ίσα: πύρκαυλοι αναρχογκραφιτάδες θα δεχτούν να γίνουν «εξώφυλο και αφιέρωμα» τη μέρα ,ενώ το ίδιο βράδυ θα ζωγραφίσουν το πιό φρέσκο «μπατσοι γουρούνια δολοφόνοι» εργο τους που θα καταγραφεί στα ντοκυμαντέρ για την «ελλάδα της κρίσης». Black is White.

O Tζήμερος συναντάει το Στάθη στην κοινή τους επιχειρηματολογία ότι οι γκραφιτάδες είναι «οι δικοί μας ISIS». Κολιός και κολιός απ΄το ίδιο βαρέλι, η εξίσωση «αγανάκτηση και κρεμάλες στο Σύνταγμα οδηγούν στα καψίματα της μαρφίν» αντεστραμένο, «οι μουτζούρες στους τοίχους οδηγούν στους αποκεφαλισμούς ον κάμερα». Up is Down. Black is White.

Το έργο είναι αποτέλεσμα της Κρίσης (σύμφωνα με τους υποστηρικτές) ή αποτέλεσμα της Κρίσης (σύμφωνα με τους πολέμιους); Είναι αποτέλεσμα της Κρίσης, ανταπαντούν μέσω του έργου τους οι δημιουργοί του. Η παρέμβαση ωστόσο δεν έγινε επί Φορτσάκη, ούτε επί κατάργησης του Ασύλου απο ΒοριδοΑδώνιδες. Έγινε στον αμήχανο εξαρχειώτικο μή-χρόνο όπου αμάξια καίγονται πλέον λόγω της μοναξιάς της έλλειψης των ΜΑΤ, όχι εξ αιτίας της παρουσίας τους. Και το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε εναν καλλιτέχνη και το έργο του είναι να είναι so last year.

«-I-It’s not just the poverty. People were desperately poor in 1910, but at least they felt things had a purpose. How did culture fall apart in barely a hundred years?

-By becoming irrelevant, same as always»

-Alan Moore, Century: 2009