OμερταΠολίτευση: από το Χ.Α.Α. στη Χ.Α. σε 200 γελοιογραφίες.

Δεν ξέρω πολλές εκλογικές αναμετρήσεις που να είναι σημαντικότερες από αυτές που έρχονται και τις αμέσως επόμενες που έπονται. Υποτίθεται ότι εν μέσω κρίσης και αφού το χιλιοαναλύσαμε το θέμα, γίναμε όλοι κατά τι σοφότεροι. Ελέγχεται. Βοηθάει ωστόσο κι ένα φρεσκάρισμα της μνήμης. Πριν πάτε στην κάλπη λοιπόν, ξεφυλίστε αυτό το χρονολόγιο της Ομερταπολίτευσης-200 γελοιογραφίες απ΄το Χρηματιστήριο ως τo Μνημόνιο 3, απ΄τον Τσουκάτο ως το Μπαλτάκο, απ’ τον Πάγκαλο ως τον Πάγκαλο, ή από το Χ.Α.Α. στη Χ.Α. Θα μείνει onlilne για κατέβασμα μέχρι και τις Ευρωεκλογές. Διαβάστε. Θυμηθείτε. Και πράξτε αναλόγως.

 

Πατήστε το λίνκ για να κατεβάσετε το PDF:

omertapolitefsh

 

Κάνοντας τα Αδύνατα Δυνατά: Η περίπτωση ενός «Γελοιογράφου του Βασιλιά»

«Διαρκής Υπερ Αδυνάτων Λόγος». Έτσι είχε χαρακτηρίσει ο Παντελής Μπουκάλας τη Γελοιογραφία, δίνοντας εναν ορισμό που δύσκολα μπορεί να αμφισβητηθεί.

Ας το έχουμε αυτό κατα νού όσο εξετάζουμε την απόληξη της πρόσφατης «Χατζοπουλειάδας». Για τους μή γνωρίζοντες (ναι, και΄τους τρείς), ο γελοιογράφος των «Νέων» Δημήτρης Χαντζόπουλος, εχοντας ήδη πίσω του «bad blood» με τον ΣΥΡΙΖΑ εξ αιτίας αυτού του πρωτοσέλιδου, έγινε εκ νέου αντικείμενο σφοδρής κριτικής απο αριστερούς αναγνώστες και απο την «Αυγή» λόγω απανωτών γελοιογραφιών του που αφορούσαν γυναίκες πολιτικούς που το μόνο κοινό τους στοιχείο εκτός απο το φύλο, είναι οτι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στάθηκαν απέναντι στην κυβέρνηση.

Η απάντηση των «Νέων» ήταν ομολογουμένως πολύ πιό αστεία απο ο,τιδήποτε έχει καταφέρει να δημιουργήσει στην τέχνη του ο συνάδελφος. Ουρλιαχτά για «λογοκρισία», επιστράτευση αρθρογράφων προς υπεράσπιση, ενω  δεν λείπουν απο το εντιτόριαλ της εφημερίδας νουθεσίες και «τσκ τσκ τσκ» για την έλλειψη Καλών Τρόπων στη διατύπωση του Αντίλογου. Η υπερασπιστική γραμμή εντιτόριαλς και άρθρων είναι οτι η Γελοιογραφία είναι μια τέχνη βλάσφημη, οτι ο γελοιογράφος είναι ενα πνεύμα ατίθασο σαν Απαλούζα , οτι των βουλευτίνων «τα ΄θελε ο κώλος τους»  και οτι ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαλείται για διαπλοκή με συμφέροντα.

Ξανακοιταώ την απο πάνω παράγραφο, και σκέφτομαι να την καταθέσω μαζί με το φύλο της εφημερίδας στο βιβλίο Γκίνες, γιατί δύσκολα θα μπορούσε να ξαναβρεί κανείς μαζεμένες τόσες εφαρμογές του Newspeak, και τόση αντιστροφή κάθε-μα κάθε-ένοιας που επιχειρεί να ακουμπήσει.

Πάμε πάλι να διαβάσουμε το καλυπτόμενο θέμα, αυτή τη φορά με τα μάτια κάποιου που actually ζεί στην Ελλάδα τα τελευταία όχι πολλά χρόνια, κι όχι κάποιου αδαούς εξωτερέστριαλ όπως ο εκ των αρθρογράφων Γιάννης Πρετεντέρης, ο οποίος λίαν προσφάτως  προσγειώθηκε στον Πλανήτη μας και το πρώτο πράγμα που έμαθε είναι οτι η Χρυσή Αυγή είναι φασίστες.

Πάμε λοιπόν:

Μια εφημερίδα που διευθύνεται απο εναν τόσο χωμένο λαδιάρη που διατέλεσε μέχρι και Διοικητής Αγίου Όρους, υπερασπίζεται το δικαίωμα του Γελοιογράφου της να βάλει όχι κατα της Εξουσίας, αλλά όσων  actually την αντιστρατεύονται.

Ο «Διαρκής Υπερ Αδυνάτων Λόγος» στα χέρια του Χαντζόπουλου στρέφεται κατα εκπροσώπων κομμάτων της αντιπολίτευσης που παρουσιάζονται αντεστραμμένα ως «Η Εξουσία που βάλει κατα των Αδυνάτων», που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η διμοιρία ΜΑΤ που είχε επιστρατευτεί στο Ραδιομέγαρο.

Μη γελάτε: η εφημερίδα εχει ξεχωριστό άρθρο για το «τι ακούγανε τα καημένα τα αυτιά των ΜΑΤατζήδων απο την Κωνσταντοπούλου».

Η αποκαλούμενη στην πιάτσα και ως «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως» ουρλιάζει για «λογοκρισία» ορίζοντας ως τέτοια την απλή κριτική μιας μικρότερης εφημερίδας.

Και όλα αυτά για να υπερασπίσει μια υπόθεση πραγματικής Λογοκρισίας απο την κυβέρνηση, το εν μία νυκτί σβήσιμο της ΕΡΤ, που εξέθεσε τη χώρα διεθνώς, έπαιξε μπάλα με το κομένο κεφάλι των αποφάσεων του Αρείου Πάγου, και τελικά βρήκε επικεφαλής του διάδοχου σχήματος των μεχρι πρόσφατα Διευθυντή της εν λόγω Εφημερίδας.

Για έξτρα κερασάκι Newspeak, η εφημερίδα παίζει ταυτόχρονα δύο αλληλοεξουδετερούμενα χαρτιά: οτι οι εγκαλούντες δεν εχουν Καλούς Τρόπους, και οτι ο εγκαλούμενος εκ της Φυσης της Τέχνης του οφείλει να μην έχει.

Αυτό υπερασπίζεσαι, Δημήτρη.

Μέσα απο μια εφημερίδα που είναι τόσο, ω μα τόσο, κατά της λογοκρισίας και υπερ της ελευθερίας των γελοιογράφων, πού είναι ίσως Η ΜΟΝΗ εφημερίδα που εν καιρώ Μνημονίων απέλυσε συνάδελφό σου καθαρά για πολιτικούς λόγους: τον Τάσο Αναστασίου.

Για να το πω λοιπόν με τρόπο που αποδεδειγμένα σου φαίνεται δόκιμος:

«Ασε μας κουκλίτσα μου».

Πάλι καλά να λέτε-στην ιδιωτική tv τους ξυρίζουν και τον κώλο!

Αν κρίνουμε απο το μέχρι τώρα modus operandi της κυβέρνησης όποτε μπουκάρει σε μια κατάληψη «για να την αποδώσει στο λαό», το Ραδιομέγαρο απλά θα αφεθεί να ρημάξει πίσω από τις αλυσίδες του και δεν θα ξανακούσουμε τίποτα ποτέ γι αυτό.  Είναι η πολιτική «φάτε σκατά σκατάδες-γιατί μπορούμε» που είναι απορίας άξιο γιατι δεν έχει συνεπάρει τα hearts and minds του ευρύτερου πληθυσμού.

Κακεντρεχής τύποι θα ισχυριστούν οτι η επέμβαση έγινε τις μέρες που η κυβέρνηση περνάει απο εξετάσεις απέναντι στην Τρόϊκα.  Αλλά αυτό είναι η αθώα εκδοχή. Περισσότερες πιθανότητες έχει (για οποιον ξέρει αυτούς τους τύπους) να διακινήσανε χθες το στόρυ για το «ρεπορτάζ αποτρίχωσης» για να κωλοψηθείτε πόσο καλύτερη είναι η Ιδιωτική TV σε σχέση με τους αναρχοάπλυτους που όλο συναυλίες με έντεχνα μας ρίχνανε στη μάπα.

 

ΥΓ. 1: Φυσικά και το πιστεύουμε οτι υπήρξε συμφωνία Σαμαρά-Βενιζέλου πρίν το ντού. Είναι αυτό που λέμε «ταιριάζει με το μέχρι τώρα προφίλ».

ΥΓ.2; Φυσικά πιστεύουμε οτι ο Καψής δεν ήξερε τίποτα. Είναι αυτό που λέμε «ταιριάζει με το μέχρι τώρα προφίλ».

«…αλλά για τη ΜΑΡΦΙΝ δε λέτε κουβέντα»

«Μαζί Χρυσαυγιτέψαμε»

To εύστοχο σχόλιο του τίτλου ανήκει στο galaxyarchis και περιγράφει ευστοχότατα (-grammar nazi: «πλεονασμός!») το «Μαζί τα Φάγαμε 2.ο», εκπορευόμενο απο τις ίδιες πένες, απλά Ψηλότερα, Μακρύτερα, Θρασύτερα.

Δεν θα βάλω λίνκς, τα ξέρετε τα κείμενα, τα έχετε δεί, για την άνοδο των ποσοστών της Χ.Α. φταίει το Σύνταγμα, ο Λαζόπουλος, η Ανομία της Αριστεράς, τα γιαούρτια στο Νταλάρα, πιθανότατα και οι Κακές Σκέψεις την ώρα που Αυνανίζεσαι.

Όπως και στην πρώτη ταινία της σειράς, το «Μαζί τα Φάγαμε», αυτοί που ρολάρουν αυτά τα επιχειρήματα είναι δύο ειδών.

Ξεπερνάμε στα γρήγορα το πρώτο είδος, τους ας το πούμε «Αλλαξομπίστηδες», για το μόνο λόγο ότι στο παρόν μπλόγκ έχουν συχνά την τιμητική τους, οπότε τα χαρακτηριστικά και η πρακτική τους μπορούν άνετα να εντοπιστούν σε παρελθόντα πόστς. Πολύ χοντρικά, πρόκειται για πρώην αριστεροκάτι που παραήταν καπάτσοι για να μείνουν για πολύ αριστεροί. Ένα κονέ απο δω, μία ΜΚΟ απο κεί, ενας κολλητός που υπουργοποιήθηκε παραπέρα, ούτε που το κατάλαβαν για πότε πέρασαν στην αντίπερα όχθη, και ούτε που το κατάλαβαν γιατί τους βρίζουν αυτοί που δε διέθεταν τοιαύτες χάρες, και το ένα πράγμα εφερε τ΄άλλο, ξέρετε πως είναι αυτά.

Η άλλη μερίδα παρουσιάζει περισσότερο δραματικό ενδιαφέρον, όπως κάθε τι σκοτεινό, υπόγειο και kinky. Είναι οι Πούροι Αντικομμουνιστές, οι οποίοι ξύπνησαν απ’ το λήθαργο της Αποπολιτικοποίησης που ακολούθησε το ‘τέλος του Υπαρκτού» στον οποίο είχαν βρεί ασφαλές καταφύγιο και στιγμιαία γαλήνη στην ψυχή τους. Γιατί δεν είναι λίγο να είσαι απ’ την πλευρά των νικητών του Εμφυλίου και να μη μπορείς να χαρείς γι αυτό. Γιατί ξέρανε. Ξέρουνε. Η «Ιδεολογική Ηγεμονία της Αριστεράς» την οποία χρησιμοποιούν σα δικαιολογία γαι τα πάντα, είναι/ηταν υπαρκτή. Η Αριστερά κυριάρχησε ιδεολογικά γιατί οι ανθρώπινοι φορείς της, ακόμα κι αν αποτύχανε, αποτύχανε από πολύ ψηλά. Στοχεύσανε για τα σύννεφα, παλέψανε ΓΙΑ τον άνθρωπο, οχι ΤΟΝ άνθρωπο. Η «άλλη πλευρά», παραμένει στιγματισμένη επειδή στόχευσε χαμηλά, (πιό χαμηλά και βρίσκεις πετρέλαιο) και γι αυτό και πέτυχε άκοπα και άδικα, όπως οποιοσδήποτε πετυχαίνει με βρώμικα κόλπα. Μαυραγορίτες και δοσίλογοι στα τρίσβαθα της ψυχής τους, ακόμα κι αν δεν εξασκήσανε αυτά τα ταλέντα επί κατοχής, ωστόσο ξέρανε στα μύχια της ψυχής τους οτι αυτό που είναι, αυτό που κάνουν, αυτό που πιστεύουν, είναι επικερδές πλήν κατάπτυστο. Δεν είναι τυχαίο που ενώ οι περισσότεροι αριστεροί είναι περηφανοι για τα πιστεύω τους, οι περισσότεροι δεξιοί-κάθε-αποχρώσεως είναι περήφανοι απλώς για το ότι είναι αντιαριστεροί, με την πιό φθονερή κι εκδικητική έννοια του όρου. Οι χρυσαυγίτες, το άκρο που προσπαθούν να εξισώσουν με «το άλλο άκρο», χαρακτηριστικότατα αρνούνται την ίδια τους τη φύση και ιδεολογία, (δεν είμαστε ναζιστές, είμαστε εθνικιστές, δεν είναι αγκυλωτός, είναι μαίανδρος, δεν είμαστε ρατσιστές, αυτοί είναι μαύροι» κλπ) δεν τη φέρουν διόλου περήφανα, πράγμα αξιοπερίεργο για ανθρώπους που «φοράνε στο μανίκι’ την Τιμή.

Aπ’ την άλλη, παιζει απλώς να έχουμε παρεξηγήσει ποια «τιμή» εννοούνε.

Μαλακία μας, γιατί την αγάπη τους για το χρυσό τη δείχνουν φόρα-παρτίδα στην ονομασία τους.

Εθνικό φρόνιμα (update): A funny thing happened on the way to technofascism

COLONEL CALVIN HENDERSON: We’re trying to contain an ecological disaster.

MULDER: Thats a lot of firepower just to protect mother nature

X-files, «Fallen Angel».

Τι γράφαμε στο προηγούμενο πόστ;

«για τις επόμενες μέρες, η Ελληνική Αρθρογραφία θα είναι the place to be, πιάστε καρέκλα και πόπ κόρν και απολαύστε τους γνωστούς Νηφάλιους  Εγκέφαλους να αυτοκαταστρέφονται στην προσπάθεια να υπερασπιστούν το δικαίωμα του πολιτικού σε μια ήρεμη και ειρηνική παρέλαση, την οποία τις υπόλοιπες 364 μέρες καταδικάζουμε σαν στρατοκρατικό κατάλοιπο μιας καθυστερημένης κοινωνίας. Πραγματικά, ζώ για να διαβάσω αύριο protagon:  “ποιός είσαι εσύ ρε βίαιε Ελληνάρα της Δραχμής που τολμάς να αμαυρώνεις το στρατοκρατικό κατάλοιπο;”.»

Σ΄ευχαριστώ, αγαπημένο site που δε με απογοήτευσες, σταχυολογούμε ενδεικτικά τον «πράο και νηφάλιο» Κώστα Ρεσβάνη σε μια παραλλαγή της φούγκας «μια φωνασκούσα μειοψηφία«, και τον σταθερά πιό βαγκνερικό Μίχα να σερβίρει το χοντροκομένο πατσά «έρχονται οι κομμουνισταί με τα κονσερβοκούτια».

Με την ευκαιρία, αγαπητά δημοκρατικά άλοθι του Protagon, καταλαβαίνω τη δυσκολία εύρεσης στασιδίου μετ’ αμοιβής στην καταρρέουσα μιντιακή αγορά, αλλά μήπως έχει χοντρήνει το αστείο; Εσείς αισθάνεστε καλά εκεί μέσα; Αισθάνεστε περίφημα να είστε ο έτοιμος αντίλογος «μα έχει και τον Οδυσσέα/το Βαρουφάκη/τον Γαλδαδά» κάθε φορά (και είναι δυσανάλογα περισσότερες οι φορές) που άλλο ένα κρυπτο/φανερο/φασίζων άρθρο ρίχνει άδεια/περνάει γραμμή/στρώνει κατάσταση; Δε ζούμε σε καιρό ειρήνης, arguably δε ζούμε καν σε καιρό δημοκρατίας, είσαστε εντάξει που ξεπλένετε αυτό το site? which side are you on?

Εθνικό Φρόνιμα

Ζυγώνει λοιπόν η ιστορική μέρα, η μέρα μνήμης, η μέρα εθνικής ανάτασης και παλιγγενεσείας, η μέρα που νέοι, γέροι, γυναίκες, παιδιά και νεράτζια θα καμαρώνουν καθώς θα περνάνε από μπροστά τους τα σπίτια του Άκη, οι μίζες των οπλέμπορων, τα «προστασιάτικα» των Ισχυρών Εταίρων τα οποία σε άψογο σχηματισμό και υψηλό φρόνημα θα μας υπενθυμίζουν ότι οι Ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες, αλλά οι Έλληνες προτιμούν να τα ακουμπάνε σε προστάτες για να ΄χουν τον κώλο τους ήσυχο και το σπίτι τους στην Αρεοπαγίτου, άλλωστε κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί, και είναι πάντα καλύτερο να ανήκεις σε μια Μεγάλη Ευρωπαϊκή Οικογένεια που να μη μπορεί να διασφαλίσει τα σύνορά σου, παρά να το κάνεις αυτό μόνος σου.

Ώπα. Λαϊκισμός, εχθροπάθεια και ευρωφοβία: Έχετε δίκιο, ανακαλώ, δεν είναι έτσι τα πράγματα,για να είμαστε ακριβής δε μπορούν να εγγυηθούν τα σύνορά σου στο έμπα, αλλά μπορούν να τα εγγυηθούν στο έβγα, πάρε μια καμπούρα τώρα, λέγε τη «Δουβλίνο ΙΙ» για συντομία και βρείτε τα με τους ξεριζωμένους φτωχοδιάβολους απ΄τα μέτωπα του Καλού Αγώνα που δίνουμε για να μείνει η Ανατολή Δυτική.

Ας μείνουμε στα καθ’ ημάς κύριε, τί είναι αυτά τα κοσμοπολίτικα χρονιάρα μέρα, άλλωστε η Κρίση είναι αμιγώς Ελληνική, απλώσαμε τα πόδια μας πέρα απ’ την κουβέρτα και κλωτσήσαμε κατα λάθος την Λήμαν Μπράδερς, αυτό είναι όλο. Έχετε δίκιο κυρ-ξυγχρονιστά, το δίκιο σας βουνό, ας επικεντρωθούμε στα καθ΄ημάς, δεν θα τό ‘χανα άλλωστε με τίποτα, για τις επόμενες μέρες, η Ελληνική Αρθρογραφία θα είναι the place to be, πιάστε καρέκλα και πόπ κόρν και απολαύστε τους γνωστούς Νηφάλιους  Εγκέφαλους να αυτοκαταστρέφονται στην προσπάθεια να υπερασπιστούν το δικαίωμα του πολιτικού σε μια ήρεμη και ειρηνική παρέλαση, την οποία τις υπόλοιπες 364 μέρες καταδικάζουμε σαν στρατοκρατικό κατάλοιπο μιας καθυστερημένης κοινωνίας. Πραγματικά, ζώ για να διαβάσω αύριο protagon:  «ποιός είσαι εσύ ρε βίαιε Ελληνάρα της Δραχμής που τολμάς να αμαυρώνεις το στρατοκρατικό κατάλοιπο;».

Κοίτα Μιχάλη μου το χάλι μου και έλα εσύ, ο Άγγελός, μου, ο Άνθρωπός μου, Εσύ, έλα αύριο με τον τρόπου που μόνο εσύ ξέρεις, μπουζούριασε κόσμο, δείρε κόσμο, ψέκασε κόσμο, εκφόβισε κόσμο και πάρε άλλο ένα παράσημο απ΄το FBI για το υπέροχο κατόρθωμα να προστατεύσεις την παρέλαση (εις ανάμνησιν του ξεσηκωμού των ραγιάδων ενάντια στους δυνάστες) από τους ραγιάδες, γιά τους δυνάστες.

Και του θρόνου!