Χμ…απο πού ν’ αρχίσω; Για τη «Γαλέρα» τα είπαμε ήδη, για το νέο «Παρα Πέντε» έχω πολλά να πώ, οπότε ας πάμε πρώτα στο ανανεωμένο «Δίφωνο«, με το οποίο αρχίζω απο αυτό το μήνα συνεργασία.
Το «Δίφωνο» λοιπόν προχώρησε σε εκτεταμένο ρετούς (όχι, αυτό δεν είναι μπηχτή για το εξώφυλο) (ψέμματα λέω-είναι μπηχτή) και γενναιόδωρη αύξηση σε όλα τα μεγέθη του (όχι, αυτό δεν είναι μπηχτή για την νέα τιμή των 9,5 ευρώ) (ψέμματα-είναι μπηχτή) και με νέο ιδιοκτήτη τον όμιλο Γιαννίκου, ξεκινάει από σήμερα τη νέα του περίοδο, υπό τη διεύθυνση του Κώστα Μπαλαχούτη . Από σκιτσογραφικής απόψεως, ο Πέτρος Ζερβός συνεχίζει με τελείως διαφορετικό και προσωπικό στύλ την παράδοση εικονοποίησης τραγουδιών που στην προηγούμενη περίοδο τιμούσε επάξια ο Στάθης, ενώ η αφεντιά μου στην τελευταία σελίδα θα «περιποιείται» σκιτσογραφικώς ένα μουσικό event κάθε μήνα.
Φιλοδοξώ οι ατάκες να είναι αρκετά «δηλητηριώδεις» αλλά όχι τόσο ώστε να μη θέλει ο καλλιτέχνης να ζητά το πρωτότυπο σκίτσο. (Υψηλή και εξωπραγματική φιλοδοξία-ως επι το πλείστον, στο «στόχαστρο» θα μπαίνουν οι του «έντεχνου», και όλοι ξέρουμε πόσο χιούμορ έχουν οι εν Ελλάδι «έντεχνοι»).
Αν μη τι άλλο δεν θα πλήξoυμε :-).
(Την εικόνα του εξωφύλου τη βούτηξα απο το μπλόγκ bosko-hippydippy )
Στο «Παρα Πέντε» αυτού του μήνα, τώρα, οι εκπλήξεις (πέραν της σταθερής κόμικς ύλης) ήταν πολλές και ευχάριστες: προσπερνάω εν τάχει τα αποσπάσματα απο το «Νaked Artist«, το βιβλίο όπου ο Βρεττανός κομίστας Bryan Talbot καταθέτει παρασκήνια απο κόμικ φεστιβάλ και conventions, και πάω στο (για μένα) jewell of the price του τεύχους: Ντούνσμπερυ!
Μπορώ να μιλάω επί ώρες για το Ντούνσμπερυ-σας σώζει το ότι δε μπορώ να γράφω επί ώρες! Για να μη σας κουράσω, αν θέλετε μια συνοπτική παρουσίαση της καταπλήκτικής αυτής σειράς κοινωνικοπολιτικού στρίπ, πηγαίνετε εδώ-αν θέλετε να ρίξετε μια ματιά στο ίδιο το στρίπ, πηγαίνετε εδώ.
Η δύναμη του στρίπ, που είναι η πολύχρονη διάρκειά του, είναι ταυτόχρονα και αυτό που την κάνει δύσκολη στο λανσάρισμα σε ένα καινούργιο κοινό, πόσο μάλλον όταν αυτό γίνεται κατ’ ανάγκην αποσπασματικά, όπως στην περίπτωση του «Παρά Πέντε».Ακόμα κι έτσι όμως, είμαι σίγουρος ότι θα αποτελέσει απολαυστικό ανάγνωσμα, πόσο μάλλον που η μετάφραση είναι επαρκέστατη (άθλος για τέτοιου είδους κόμικ).Το στρίπ συγκεντρώνεται ετησίως σε εξαιρετικής ποιότηας και καλαισθησίας τόμους, που δυστυχώς κανένα εγχώριο κομιξάδικο δεν έχει φέρει.Ενημερωτικά ωστόσο αναφέρω ότι παράγγειλα στο «Public» τον τελευταίο τόμο, και μου είπαν ότι θα φέρουν και παλιότερους για να τους βρίσκονται, οπότε σε κανα μήνα αναζητείστε το, αν δεν εμπιστεύεστε τα «Amazon» και τις πιστωτικές του διαβόλου.
Derveniotis's Weblog 