Comics for you: Four Women

 

Τέσσερις γυναίκες, Ένα αμάξι. Και μια εξωτερική απειλή. Ακούγεται σα να έχει όλα τα συστατικά ενός καλού urban legend:και ως ένα σημείο έτσι είναι.Η ιστορία είχε αφορμή αληθινό περιστατικό που διηγήθηκε στον δημιουργό κοντινό του πρόσωπο.Από αυτή την αρχική μαγιά ο Sam Keith χτίζει μια υποδειγματική ιστορία κλειστοφοβίας, εξερεύνησης των ορίων του εαυτού, και των μηχανισμών της λήθης και της συγχώρεσης, με αναπάνεχες ανατροπές καθ’ οδόν.

 Το άλμπουμ κυκλοφόρησε το 2002 απο την «Homage/Dc comics».

…And Justice for Mall

…Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον και ποστάρω το λίνκ όπως μου ήρθε:http://andjusticeformall.blogspot.com

Pressing…gr

The end is nigh!

 Μεταφέρω και απο αυτό το ταπεινό ιστολόγιο τις διαδόσεις για επικείμενο μεγάλο σεισμό, σε μια ύστατη προσπάθεια να διαπιστώσω τη δυνατότητα του παρόντος μέσου να σπείρει τον πανικό (τους εκβιασμούς τους καλύψαμε, αλλα δεν ξέρω αν φτάνει αυτό για να αποτινάξουμε τη ρετσινιά ότι είμαστε «κοινωνικά ευαίσθητοι πολίτες» που αμα λάχει «σηκωνόμαστε απο τον καναπέ» και πάμε και μουτζώνουμε τη Βουλή).

  Τί έλεγα; Α, ναί.Ο επικείμενος σεισμός.Έχουν πλάκα οι κόντρες των σεισμολόγων, όπως έχουν πλάκα όλες οι κόντρες κλειστών κύκλων-όταν είσαι απ’ έξω.

 Ο χώρος των κόμικς έχει κατα καιρούς κι αυτός τις δικές του-αντιστρόφως ανάλογες σε ένταση απο την καταγεγραμμένη επιρροή του μέσου στο γενικότερο «κοινωνικό γίγνεσθαι». Την σχετικότητα του πράγματος κατέγραψε φίλη του χορευτικού χώρου, ξώφαλτση περαστική σε κάποιο κόμικ συνέδριο στις παρυφές του οποίου σκίζονταν σχετικά καλσόν: «τουλάχιστο εσείς στη χειρότερη περίπτωση άντε να σταματήσετε να πηγαίνετε για καφέ.Τι να πούμε εμείς, που μπορεί να τύχει να κάνεις το σάλτο σου στο χορευτικό και ο παρτενέρ σου να σε αφήσει να σκάσεις σαν καρπούζι;»

For all you sickos out there…

Δείγμα απο το επόμενο επεισόδιο της σειράς «Bleeding Hearts», σε σενάριο Αλέξιας Οθωναίου, που θα δημοσιευτεί στο επόμενο «Γκράν Γκινιόλ»…

Τί, αυτό ήταν όλο;

Και ποιός θα φάει τώρα όλες αυτές τις προμήθειες για τέσσερις Κατοχές που στοίβαξε ο Έλληνας; Ποιός θα δεί όλα αυτά τα dvd; Τι θα έχουν να λένε οι ρεπόρτερς τώρα δεν θα γεμίζει πια ο στόμας τους με τη γλυκόλαλη λέξη «αποχιονισμός»; Πούν’ το κράτος να μας ρίξει αλάτι στην πληγή να γιάνουμε; E;

Ποίηση…πφφφφτ…

Ο «ekato enteka», ο κομίστας που έβαλε  το «e» στο «emo», δικαιώνει τη φήμη του με το να εμπλέκει ανυποψίαστους και αγροίκους ιστολόγους σε e-παπαριές του στύλ «tagged you: πές μου το αγαπημένο σου ποίημα».

 Kανονικά θα του αφιέρωνα το «είν’ το μουνί στην αχλαδιά κι ο πούτσος απο κάτω, κι ο πούτσος να παρακαλεί  μουνί κατέβα κάτω» που άκουσα live να λέει αγροίκος φαντάρος στον καημένο που είχε την έμπνευση να του ανοίξει ανάλογη κουβέντα.

 Επειδή όμως μέρα πούναι μπορεί να το πάρει αλλιώς, κι επειδή κι ο ίδιος έκλεψε με την αστεία δικαιολογία «μεγαλώσαμε στην αφιλόξενη μεγαλούπολη, δεν είχαμε ποίηση και τέτοια εμείς, πάρτε στίχους Μάνου Ελευθερίου» (ως γνωστόν, όταν λές «άγρια ζωή σε urban ghetto» το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό είναι ο Μάνος Ελευθερίου) και επειδή τέλος πάντων ήδη πλατιάσαμε, θα τον παραδώσω στη «γριά» μπας και τον κάνει άντρα: στην Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, λοιπόν, η οποία σε ένα κουπλέ έγραψε αυτό που για χιλιετίες όλοι οι καλλιτέχνες όλων των τεχνών προσπαθούν να πούν:

 «Δυό πόρτες έχει η ζωή

άνοιξα μια και μπήκα

σεργιάνισα ένα πρωινό

κι ώσπου να ‘ρθεί το δειλινό

απο την άλλη βγήκα»

‘Αλλο tag δεν έχει-αυτά πρέπει να τα σκοτώνεις μικρά.

Ασφα-λύσεις

Aπορίες…

Το κατα Ιωάννου Ιστολόγιο

 

To «Εθνος» δεν περιλαμβάνεται στις εφημερίδες που επιλέγω για να ενημερώνομαι.Επειδή ο Θεός τα βλέπει αυτά και τιμωρεί, η τιμωρία μου είναι να έχω χάσει πολλά επεισόδια απο τις γελοιογραφική δουλειά του εξαιρετικού Γιάννη Ιωάννου.

 Επειδή όμως ο Θεός είναι πάνω απ’ όλα φιλάνθρωπος, μας έστειλε την Αποκάλυψη του Ιωάννου: Εκτός απο το να βγάλει μονοκοπανιά δύο άλμπουμ μετά από 13 χρόνια εκδοτικής απουσίας, και εκτός απ’ το να ανανεώνει τακτικά τις επικαιρικές γελοιογραφίες του στο cartoonists.gr, ο Γιάννης Ιωάννου άνοιξε και το δικό του μπλόγκ! Εγώ κατ’ ευθείαν το πέρασα στα favourites.Eπισκεφθείτε το κι εσείς στο http://ioannou.wordpress.com, και απολαύστε την εξαίρετη σάτιρα ενός απ΄τους καλύτερους (και ίσως τον επηρεαστικότερο) από τους έλληνες γελοιογράφους.