It’s the Provato, Stupid!

Ο Douglas είναι αμερικάνος.Επίσης, ένθερμος οπαδός του καπιταλισμού. Στην αναπόφευκτη γεωπολιτική συζήτηση για τις συγκριτικές χάρες των ανα τον κόσμο οικονομικών συστημάτων, κάποια στιγμή του ανέφερα «μα κι εσείς είσαστε τίγκα στο χρέος». Μου απάντησε «όχι εμείς-το κράτος μας».

Ήταν ένα «eureka» moment. Ο Douglas είναι καλλιτέχνης, οπότε διπλά πιό έκθετος σε ανελέητους δαρβινισμούς, αλλά επίσης τριπλά πιό σίγουρος ότι η επιτυχία ή η αποτυχία του βρίσκεται -κυριολεκτικά- στα χέρια του.

Το contrast με τους εγχώριους οπαδούς της «ελεύθερης αγοράς» είναι αποκαλυπτικό.Αναρωτιόμουν για τη σφοδρότητα με την οποία επισείουν στην κυριολεξία τις επτά πληγές του φαραώ μόνο και μόνο επειδή καταδικάστηκε μια αποδεδειγμένα αποτυχημένη τιμωρητική πολιτική.

Το σενάριο είναι πάντα ίδιο, οι πανούκλες διαφέρουν, ανάλογα με τη φαντασία του συντάκτη: «την επόμενη μέρα από αυτή που θα κουνηθούμε στους εταίρους/τους δανειστές/τις αγορές, θα: κοπούν οι μισθοί και οι συντάξεις/βγουν συμμορίες με καλάσνικοφ στους δρόμους/μαζεύουμε πεθαμένους απ’ την πείνα με το κάρο/πάρει φωτιά ο ουρανός/Χαοτικό Λουτρό Αίματος.

Αναρωτιόμουν γιατί τόσος φόβος. Για να γίνουν όλα αυτά,πρέπει να μη δουλεύει κανείς -μα κανείς όμως-σ’ αυτή τη χώρα, να μην παράγει τίποτα-αλλά τίποτα. Αν βγάζεις χρήματα από τη δουλειά σου, τι σε νοιάζει αν κοπούν τα δανεικά-στο κράτος; «Μα, υπάρχουν κι απασχολούμενοι απ’ το κράτος»-Τι λες; τώρα τους θυμήθηκες; Το πουλέν σου (αυτό του 1% που «λεει σκληρές αλήθειες αλλά παραείναι καλός για τη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας») ήθελε να απολύσει μισό εκατομμύριο από αυτούς μονοκοπανιά, εσύ πιό λαρτζ, απλά τους χρεώνεις τη χρεωκοπία της χώρας, άρα ούτε αυτό είναι, γιατί είσαι κι εκδικητικό μπαστάρδι, τότε τι;

Τη χαρούμενη μέρα που «χρεωκοπήσαμε για να μη χρεωκοπήσουμε», ειχα γράψει ένα πόστ που απέδιδε αυτή την έκπτωση στην πιό ξέφτιλη δουλοπρέπεια, στην ψυχολογία της κακοποιημένης συζύγου.

Αλλά αυτό μπορεί να εξηγήσει τον φόβο του πολίτη-το πολύ. Οι opinion makers, αυτοί οι Αυτοδημιούργητοι Γαμιάδες, γιατί φοβ…ώπα, χειρόφρενο, εδώ είμαστε, τό χουμε.

To κοινό μυστικό, που όλοι ξέρουμε, αλλά συνέχεια ξεχνάμε: τα εγχώρια Ελευθεραγορίτικα και Αντικρατικίστικα καμάρια μας, τρέφονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αποκλειστικά από το βυζί του τρισκατάρατου κράτους. Δείξε μου έναν γραφιά που Κατακεραυνώνει Το Κακό Κράτος και θα σου δείξω έναν συνεργάτη δημοτικού ραδιοφώνου, ΜΚΟούχο με κρατικά κονδύλια, Σύμβουλο σε κρατικά πόστα, Portalάχη με τίγκα τραπεζική διαφήμιση που έσμπρωξαν οι ημέτεροι,»Social Media experts» που με το αζημίωτο «επικοινωνούν» το Μνημόνιο. Η λίστα είναι ατελείωτη.

Έχουμε τους πιό Κρατικοδίαιτους Αντικρατιστές. Δε θέλουνε λιγότερο κράτος, θέλουν δικό τους το όσο κράτος. Χωρίς αυτό, θα πρέπει να αναζητήσουν άκρες στη Νέα Κατάσταση, κούραση, και γύρευε αν θα μας δεχτούνε, τρόμος.

Σημαία τους η Δημοκρατία και η Ελευθερία, φυσικά, τι τέκνα του Διαφωτισμού θα ήτανε, αλλά μόλις ο λαός την εξασκήσει προς κάποια κατεύθυνση που δεν τους βολεύει, ξαφνικά «η χώρα αυτοκτονεί», γιατί δημοκρατία δε σημαίνει να επιλέγουν οι πολλοί τι τους πρεσβεύει, δημοκρατία είναι να γίνεται το θέλημα του 1% του Μάνου, αλλιώς «ο λαός πρέπει να διορθώσει την ψήφο του».

Προτιμούν λοιπόν να φοβερίζουν και να καταριούνται τα υποκείμενα της Δημοκρατίας, παρά να δοκιμάσουν το ίδιο τους το γιατροσόφι και να «ζήσουν μονο με τις δυνάμεις τους». Μέλημά τους να «μην εκνευριστούν οι αγορές», όχι «να ηρεμήσουν οι πολίτες» και να έχουν επιτέλους μια κυβέρνηση που, καλή ή κακή, να αντιπροσωπεύει τις επιθυμίες τους. Να μην τους σαπίζει στο ξύλο έξω απ’ την ίδια τη Βουλή τους. Να μην τους γυρνάει τον κώλο της για να κάνει δοσοληψίες με τους δυνάστες τους.Να μη φτιάχνει τον κόσμο με βάση τις επιθυμίες ελλαδέμπορων με σημαία Παναμά.

Μιλάνε για «το καλό της χώρας» αλλά η χώρα έχει γυρίσει ήδη σελίδα. Η πλειοψηφία αποφάσισε να κάνει την επιλογή του θαρραλέου. Αν » Πεθάνουν με Φριχτά Βασανιστήρια» όλοι μαζί όπως τους  απειλείτε, δεν θα είναι αυτοκτονία, θα είναι γενοκτονία, αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, και για να ξέρουμε ο καθένας με σαφήνεια το ηθικό κόστος της επιλογής του.

Το τελευταίο λίγο καταχρηστικό σαν έκφραση βέβαια, γιατί η δική σας θέση είναι ότι «δεν έχουμε επιλογές».

Αυτή η ανοιχτή πόρτα μπροστά λέει το αντίθετο.

«Δεν ξέρω τι θα βρώ μπροστά, μα πίσω δε γυρνάω».

ο Φόβος και ο Δήμος

Θα δούμε πολλά τον περίεργο αυτό μήνα μέχρι τις εκλογές (γιατί θα γίνουν εκλογές, δε μασάω τα «λύση Κουβέλη», είσαστε αρκετά μαθημένοι πλέον στα επικοινωμηντιακά για να ξέρετε ότι το πρώτο ονομα που παίζει είναι πάντα «λαγός» για κάψιμο), οπότε ας πούμε από τώρα τα βασικά:

Ψηφίσατε γενναία σ’ αυτές τις εκλογές, να τα λέμε αυτά. Ξεπεράσατε φόβους, τρομολαγνείες κι εκβιασμούς, και χαρίσατε στους δυνάστες σας αυτή την υπέροχη γεύση μουρουνόλαδου που βλέπουμε στη μούρη τους από κείνη τη μέρα.

Χτίστε πάνω σ’ αυτό, καλλιεργείστε το. Ήδη είδα με στενοχώρια κάποιους από σας να αναρωτιούνται με γνήσιο φόβο «απο πού κλπ κλπ οι μισθοί κι οι συντάξεις» κλπ κλπ. Όχι. Αυτά είναι τα σκιάχτρα που χρησιμοποιήθηκαν μέχρι τώρα για να σε ψήνουν να πέφτεις όλο και πιό χαμηλά με τη δικαιολογία ότι έχει και χαμηλότερα.

Δεν είναι τρόπος αυτός να ζείς. Δεν είναι «άνθρωπος» αυτό.Δεν είναι ελευθερία.

Έκανες μια γενναία κίνηση. Την επόμενη μέρα αν το παρατήρησες, οι «μονόδρομοι» εξαφανίστηκαν και ξαφνικά ΟΛΟΙ συζητούσαν ΟΛΑ τα ενδεχόμενα. Μπλόφαραν πολιτικάντικα; Call their bluff: μην κωλώσεις. Αυτό έχουν μόνο: μια τράπουλα, και μια μπλόφα.

Πάρε εσύ την τράπουλα.

Δεν είναι σίγουρο ότι θα κερδίσεις, αλλά θα είσαι για μια φορά σίγουρος ότι το παιχνίδι θα είναι τίμιο. Σε κάθε περίπτωση, ανεβαίνουν οι πιθανότητές σου.

To Mεγάλο Κόλπο

Το θυμάστε το Μνημόνιο; Έχετε κάποια αμυδρή ανάμνηση του χρέους; πήρε το μάτι σας, το αυτί σας, ο κώλος σας (που στην περίπτωση αυτή είναι ο καθ’ύλην αρμόδιος) για τα νέα μέτρα που θα έρθουν με το έμπα του Ιούνη;

Τι σας θύμισα, ε; Όλα αυτά ανήκουν σε μια παλιά, ξεχασμένη εποχή. Τώρα το πρόβλημά μας είναι οι μετανάστες. Τρώνε τις γυναίκες μας! Βιάζουν το φαγητό μας! Στρατόπεδα συγκέντρωσης εγκαινιάζει ο Χρυσοχοίδης, να τους βάζουμε και στάμπα θέλει ο Κρανιδιώτης, «μαζί θα τους διώξουμε» από κοντά ο Καρατζαφέρης.

Τι κοινό έχουν αυτοί οι τύποι; Ω ναί! Συναπαρτίζανε την «κυβέρνηση συνεργασιάς που φρόντιζε να ρολάρει πρίμα η διαδικασία μεταφοράς εισοδημάτων από την τσέπη σου στις τσέπες «των δανειστών μας» κι άγιος ο θεός.

Είναι πλέον τόσο ωμά ξεβρακωμένο «το διακύβευμα» που ούτε καν διανοούνται να σου υποσχεθούνε κάτι, ο,τιδήποτε. Με ακέραιο όλο το απόθεμα θράσους που διαθέτουν και άθικτες τις ικανότητές τους να ψεύδονταια ασύστολα μπροστά στα μούτρα σου, το καλύτερο που σκέφτηκαν είναι να σε τρομάξουν.

Έτσι ξαφνικά (όπως θα μπαίνει η άνοιξη) όλη η συζήτηση γυρνάει γύρω «απ’ το μεταναστευτικό». Πράγματα που θα έκαναν το Χίτλερ να ντραπεί εκστομίζονται ανερυθρίαστα. Η αγωνιστική παίζεται στο προνομιακό γήπεδο της Χρυσής Αυγής.

Και η αριστερά το καταπίνει όλο αυτό line, hook and stinker. Όλες οι δυνάμεις της ξοδεύονται στο να ξορκίσουν το αδιανόητο της εισόδου των νεοναζί στο κοινοβούλιο.Τι θα κάνουν οι νεοναζί στο κοινοβούλιο; θα νομοθετούνε στρατόπεδα συγκέντρωσης, στάμπα στους μετανάστες και «μαζί να τους διώξουμε».

Λατρεύω ειρωνεία, αλλά μετά την κάλπη μη μου κλαίγεστε.

«Ελα ρε δε γίνονται αυτα΄»

Δημοσιευμένο στο «9», κάτι χρόνια πρίν. Το ανεβάζω για να γλυτώνω/ετε ατέλειωτες συζητήσεις. Διαβάζτεαι με οποιαδήποτε σειρά.

Εθνικό φρόνιμα (update): A funny thing happened on the way to technofascism

COLONEL CALVIN HENDERSON: We’re trying to contain an ecological disaster.

MULDER: Thats a lot of firepower just to protect mother nature

X-files, «Fallen Angel».

Τι γράφαμε στο προηγούμενο πόστ;

«για τις επόμενες μέρες, η Ελληνική Αρθρογραφία θα είναι the place to be, πιάστε καρέκλα και πόπ κόρν και απολαύστε τους γνωστούς Νηφάλιους  Εγκέφαλους να αυτοκαταστρέφονται στην προσπάθεια να υπερασπιστούν το δικαίωμα του πολιτικού σε μια ήρεμη και ειρηνική παρέλαση, την οποία τις υπόλοιπες 364 μέρες καταδικάζουμε σαν στρατοκρατικό κατάλοιπο μιας καθυστερημένης κοινωνίας. Πραγματικά, ζώ για να διαβάσω αύριο protagon:  “ποιός είσαι εσύ ρε βίαιε Ελληνάρα της Δραχμής που τολμάς να αμαυρώνεις το στρατοκρατικό κατάλοιπο;”.»

Σ΄ευχαριστώ, αγαπημένο site που δε με απογοήτευσες, σταχυολογούμε ενδεικτικά τον «πράο και νηφάλιο» Κώστα Ρεσβάνη σε μια παραλλαγή της φούγκας «μια φωνασκούσα μειοψηφία«, και τον σταθερά πιό βαγκνερικό Μίχα να σερβίρει το χοντροκομένο πατσά «έρχονται οι κομμουνισταί με τα κονσερβοκούτια».

Με την ευκαιρία, αγαπητά δημοκρατικά άλοθι του Protagon, καταλαβαίνω τη δυσκολία εύρεσης στασιδίου μετ’ αμοιβής στην καταρρέουσα μιντιακή αγορά, αλλά μήπως έχει χοντρήνει το αστείο; Εσείς αισθάνεστε καλά εκεί μέσα; Αισθάνεστε περίφημα να είστε ο έτοιμος αντίλογος «μα έχει και τον Οδυσσέα/το Βαρουφάκη/τον Γαλδαδά» κάθε φορά (και είναι δυσανάλογα περισσότερες οι φορές) που άλλο ένα κρυπτο/φανερο/φασίζων άρθρο ρίχνει άδεια/περνάει γραμμή/στρώνει κατάσταση; Δε ζούμε σε καιρό ειρήνης, arguably δε ζούμε καν σε καιρό δημοκρατίας, είσαστε εντάξει που ξεπλένετε αυτό το site? which side are you on?

Αirport Kangoority

Λοιπόν ναί, οι ΄Αγγλοι ξέρουν να αφαιρούν τη χαρά απο την αεροδρομιακή εμπειρία.Τεράστιες ουρές που περιμένουν έναν εξωνυχιστικό πλήν αναποτελεσματικό έλεγχο* με όλο το humiliation process που συνεπάγεται, είναι ικανό να αφαιρέση τη χαρά του «western living» ακόμα και απο τον πιο πορωμένο απολογητή του «πολέμου κατα της τρομοκρατίας» (ή τουλάχιστον έτσι ελπίζω).

Κουίζ: σε αυτή τη φωτογραφία υπάρχουν τουλάχιστο έξι μέρη ιδανικά για να κρύψεις μια βόμβα.Προσπαθήστε να τα βρείτε.Η απάντηση σε επόμενο πόστ.

Καλώς σας βρήκα 😉

(*ώς γνωστόν, οι εκάστοτε έλεγχοι οργανώνονται με βάση τις προδιαγραφές της τελευταίας επιτυχημένης τρομοκρατικής επίθεσης.Η οποία ήταν επιτυχημένη ακριβώς επειδή βασίστηκε σε μέσα για τα οποία δεν προβλέπεται επαρκής έλεγχος.Όπως δυστυχώς θα ανακαλύψουμε την επόμενη φορά).