Αrmoney

H εμφάνιση μετράει, Τέλος. Και μου τό ΄λεγε η μάνα μου «μη βγαίνεις έτσι παιδί μου σαν το γύφτο, ρεζίλι θα γίνουμε πάει», «ρε μάνα, είναι μόδα τα σκισμένα τζήν σου λέω» (μή ρωτήσετε σε ποιά ηλικία έγινε αυτό). (μια και ρωτήσατε, πρόπερσι).

H εμφάνιση λοιπόν μετράει.

Πάρτε  έναν κύριο με καλό κουστούμι, custom tailored στην Ιταλία κατά προτίμηση. Κι έναν ντυμένο σα διακονιάρη, με τη διακριτική σκουπιδίλα που συνοδεύει κάποιον που μόλις έψαχνε σε κάδο για τρόφιμα και χρειώδη.

Βάλτε τους να συναντηθούν με το(ν) κράτος.

Ποιός απ’ τους δύο θα φύγει απ΄τη συνάντηση με κάτι δις σε κρατική ενίσχυση στην τσέπη, και ποιός με μείον το μισό του πορτοφόλι και κολλημένο στην πλάτη χαρτί «είμαι κοπρίτης»;

 

Ας πούμε τώρα ότι το κράτος αποδεικνύεται τρομερός γύφτουλας και ζητάει από αυτόν που γενναιοδώρισε με τα δίς να δώσει κανα ψίχουλο και σε καναν άλλον,και ότι γι αυτό το σκοπό ακριβώς του τά ‘δωσε κι όχι για να τα κάνει μασούρια.

Once a giftoulas, always a giftoulas, οπότε ας υποθέσουμε βάσιμα ότι ζητάει κι απ’ αυτόν που κατάκλεψε να δώσει κι ό,τι άλλο του χει μείνει στο πορτοφόλι, γιατί ξαφνικά έχουμε να καλύψουμε, say….το ποσό που δώσαμε στον κύριο με το καλό κουστούμι.

Ας υποθέσουμε ότι και οι δύο αρνούνται.

Ποιός απ’ τους δύο θα έχει ως χειρότερη συνέπεια την κλαψομουνίαση του δανειστή ότι «έλα, ντάξει, δεν είναι σωστό αυτό» και ποιός απ’ τους δύο θα φάει στη μάπα όλο το δακρυγόνο του ντουνιά και τις εφτά πληγές του ΣΔΟΕ;

 

Και-σε-κεσέ-και-σε-μπώλ

Της μεγάλης του Έθνους γιορτή σιμά βοήθειά μας, και δε φαντάζομαι να ξεχάσατε τα αλήστου μνήμης τηλεοπτικά κάτς για το αν δικαιούται ο (κωλο)αλβανός να σηκώνει τη Σημαία Μας.

Κι επειδή το «Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να μας κλείσει στα γραφεία μας»  είναι το νέο «bring them on», τουτέστιν βάζει σε πειρασμό ακόμα και αρνί να κατεβεί με τα πεντόκιλα, οφείλουμε να αφοσιωθούμε στη θεωρητική προπαρασκευή για το εύλογο debate που θα ακολουθήσει:

Έχει δικαίωμα ο αλβανός να εκσφενδονίσει το τίμιο γιαούρτι εκ μέρους του πολίτη/σαφώς-συριζαίου που κατα Πάγκαλον τον προσέλαβε για να κάνει εκ μέρους του την βελουτέ βρωμοδουλειά;

 

«Συγκάτοικοι από χαρτί»-Workshop στο Comicdom Con

 

Ο καιρός γαρ εγγύς για το επερχόμενο Comicdom Con, το τριήμερο (πλέον) πάρτυ των κόμικς που θα γίνει φέτος 8 με 10 Απρίλη στο γνωστό του πόστο, στην Ελληνοαμερικάνικη Ένωση.

Στα πλαίσια του convention, και συγκεκριμένα την Κυριακή και ώρα 2 το μεσημέρι, θα λάβει χώρα το workshop «Συγκάτοικοι από χαρτί» του αγαπητού σας μπλογκοοικοδεσπότη.

Τι θα περιλαμβάνει το workshop; Juicy λεπτομέρειες για το πως γεννιέται ένας ήρωας σαν τη Μάνα Ρέιβερ, το Γεράσιμο Μαγκούστα ή τον Εσχατόγερο, πως μορφοποιούνται τα χαρακτηριστικά τους, πως παγιώνεται η «φωνή» τους και κυρίως πως είναι να τους έχεις συντροφιά μέσα στο κεφάλι σου καθ’ όλη τη διάρκεια της έντυπης ζωής τους-αλλά σχεδόν πάντα και περαν αυτής.

Η επίσημη ανακοίνωση και η φόρμα δήλωσης συμμετοχής, εδω.

Οι θέσεις είναι περιορισμένες, οπότε μην το αμελήσετε!

See you there από κοντά!

(Καλά, δε χανόμαστε και πιό πριν!)

Hey Kids! Comics!

Σύντομο διάλειμμα από την Αποκαλυπτική επικαιρότητα, επιστροφή απο εβδομαδιαία εξόρμηση στην Τήνο.

Όπου ομού με τη μόνιμη συνεργό-στο-έγκλημα Αλέξια Οθωναίου, διδάξαμε επί τετραήμερο σε παιδιά δημοτικών σχολείων το πως κατασκευάζεται ένα κόμικς, στα πλαίσια του προγράμματος «Αγονη Γραμμή Γόνιμη» και της συνεργασίας του με την Comicdom Press.

Η διαδικασία ηταν διδακτική και για μας, όπως ήταν αναμενόμενο. Τα παιδιά έχουν αστείρευτη φαντασία σ’ αυτή την ηλικία.Το μόνο που έχει να κάνει κανείς είναι να τους πεί ότι είναι οκ να τη χρησιμοποιούν-κάτι το οποίο η δομή του ελληνικού σχολείου δεν προβλέπει στις προτεραιότητές του, όσο κι αν πάντα βρίσκονται φιλότιμοι εκπαιδευτικοί να σώσουν την κατάσταση. Η πιό συχνή ερώτηση παιδιών ήταν «κύριεεε, δεν ξέρω να κάνω τη γοργόνα/τον Άρη/τη χρονομηχανή«. Μόλις τους έλεγες «κάνε τη δική σου γοργόνα/χρονομηχανή/Αρη» όπως τη φαντάζεσαι στο μυαλό σου«, το πάρτυ ξεκίναγε.

Φέρτε στο μυαλό σας καμιά 35ριά παιδιά-«Ζοζεφίνες» να φωνάζουν όλα μαζί «ΚύριΚύριΚύριΚύριΚύρι» κι έχετε το soundtrack για τις κάτωθι φωτογραφίες:

Μέχρι τώρα τα αγχωτικά μου όνειρα ήταν ότι είμαι στο ξανά στο σχολείο, μαθητής. Απο δω και πέρα θα είναι ότι είμαι δάσκαλος!

Και φυσικά θα το ξανάκανα, αύριο κι όλας!

Γριοφίλ

Τώρα που το πολιτικό προσωπικό κωλώνει να πάει έστω και στο περίπτερο (και πριν δεν πήγαινε, είχαμε το άριστα εκπαιδευμένο αστυνομικό σώμα για τον ευγενή αυτο σκοπό), είναι στο χέρι ημών των πολιτών να τους μεταφέρουμε τον παλμό της ζώσας οικονομίας και να χαρτογραφήσουμε τις επιχειρηματικές ανάγκες και τις επενδυτικές ευκαιρείες που τόσο χρειάζεται η χώρα για να ορθοποδήσει (και για να έχουμε και κανα post πρόχειρο για τους εξυπνάκηδες του «ναί,αλλα εσείς τι προτείνετε»).

Όποιος πήγε να δεί στα σινεμά το «Λόγο του Βασιλιά» θα το παρατήρησε: όλος ο νορμάλ κόσμος πάει σινεμά σε πακέτα των δύο, άντε των τριών ατόμων: με τη γκόμενα ή με δύο φίλους.

Οι γριές πάνε σαν τις μπύρες: σε sixpacks + δύο δώρο, ενώ δεν είναι σπάνιες οι φορές που εκδράμουν κατα πούλμαν.

Παρφουμαρίζονται με «ω ντε ναφθαλίν«, φοράνε τα κουνάβια τους, και κάθονται στο σινεμά πλάι-πλάι σαν κορίνες του μπόουλιγκ. Τα εκπαιδευμένα αυτιά θα τις ακούσουν στο σκότος τις αίθουσας να τρίβονται σεξουαλισμένες στα καθίσματα στις σκηνές που δείχνουν στέψεις ή το εσωτερικό του Αβαείου του Ουεστμίνστερ.

Δυστυχώς, οι ταινίες που θα βγάλουν τις γριές απ’ το «αλτερ» και θα τις βάλουν στο «έμπασυ» είναι περί τις δύο το χρόνο: 0 «Βασιλιάς» (για συντομία «Κοκός Κεκές»), άντε και το «cheri». Πλανημένοι μαρκετίστες πιστεύουν ότι τα γκαφρά είναι στα «νεανικά κοινά». This? Last year. Τα νεανικά κοινά το πολύ να πεταχτούν τρία κλίκ παρακάτω, στο τορεντάδικο της γeιτονι@ς. Τα νεανικά κοινά ποντάρανε στον «κυνόδοντα» και χάσανε το Όσκαρ. Οι γριές είδανε το πουλέν τους να φεύγει με όλα τα αγαλματάκια παραμάζωμα.

Είναι λοιπόν επιτακτικη΄ανάγκη οι περί των κινηματογραφικών παράγοντες να επενδύσουν στο χρυσοφόρο είδος των γριοφίλ ταινιών: Πολίτικες Κουζίνες. Ελ Γκρέκους. Πράγματα που τα χουν ζήσει, που μιλάνε στα βιώματα και τις ανησυχίες τους.

Το ότι ο υπουργός πολιτισμού λέγεται Γερου-λάνος είναι μια καλή αρχή.

Συγκρότημα Λαθράκη

Με την απεργία πείνας των μεταναστών να εχει φέρει την κυβέρνηση σε αδιέξοδο (επιστημονικά καλούμενο «κοκομπλόκο»), εντείνονται τα επικοινωνιακά της παρατράγουδα (μοναδικός τομέας στον οποίο μπορεί να επαίρεται ότι παράγει έργο). Απ’ το comic relief, με τον Ραγκούση και τον Βενιζέλο να πιάνονται μαλί με μαλί και τον Πεταλωτή να στέλνει νυχτιάτικα σκιαχτικά sms στους πολιτικούς συντάχτες ενημερώνοντας βαρυσήμαντα ότι τα καλσόν παραμένουν άθικτα, μέχρι αυτή τη λαθοροχειρία που επιχείρησε η «εφημερίδα της κυβερνήσεως»

Πηγαίνοντας στο λινκ με το δημοσίευμα των «Νέων», βλέπει κανείς την εξής «διόρθωση»:

ΔΕΥΚΡΙΝΙΣΗ: Η φωτογραφία που συνόδευε το δημοσίευμα των ΝΕΩΝ ήταν του απεργού πείνας Χασάν (που είχε δηλώσει σε συνέντευξη Τύπου στις 3/3/2011 ότι οι απεργοί πείνας αποφασίζουν μόνοι για τον αγώνα τους)και όχι του απεργού πείνας, Σαΐντ, που μίλησε στην εφημερίδα.

Πανέμορφα. Μένει να διευκρινήσει η εφημερίδα κι ο συντάκτης γιατί εφ’ όσον σε άλλον μίλησαν, αλλουνού τη φωτογραφία έβαλαν. Δεν είχε φωτογένεια ο «Σαίντ»; Και του Χασάν η φωτό πως βρέθηκε πρόχειρη; μίλησαν (και φωτογράφισαν) και με άλλους αλλά τελικά έβαλαν μόνο ό,τι βόλευε τη «γραμμή»;

Ντροπή, ρε άνθρωποι…

Η Τελική Λύση

Με ιδιαίτερη επιτυχία συμμετέχει η χώρα μας στην αποψινή «μέρα χωρίς μετανάστες» που λαμβάνει χώρα αλλαχού στην Ευρώπη.

Ήδη αρκετές δεκάδες απ’ αυτούς μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο εξαντλημένοι από την απεργία πείνας που διεξάγουν, με την κυβέρνηση να είναι σε καλό δρόμο για τη μόνιμη εγκατάστασή τους στη χώρα («κανείς δεν είπε ότι αυτό πρέπει να γίνει άνωθεν των ιερών χωμάτων μας και όχι δύο μέτρα κάτω απ΄αυτό» δε φέρονται να είπαν κυβερνητικοί αρμόδιοι).

Στόχος της κυβέρνησης είναι η μονιμοποίηση της «μέρας χωρίς μετανάστες», για τους οποίους υπάρχουν σχέδια να μεταφυτευτούν στο Ελληνικό είτε να αντικατασταθούν από φωτοβολταϊκά στα πλαίσια της αειφορίας με ορίζοντο τον άνθρωπο.

Για το πως θα είναι αυτή η μέρα, διαβάστε κι αυτό το εξαιρετικό άρθρο της Ντίνας Δασκαλοπούλου για το τι μέλλει γεννέσθαι αν «όλοι αυτοί» εξαφανίστούν αυθημερόν.

Καλό μήνα είπαμε;