Η (σι)χαμένη ψήφος.

Πρός:

 Όλους τους φίλους/συγγενείς/ομοιδεάτες/αγαπημένους αρθρογράφους/νηφάλιους και μετριοπαθείς opinion leaders

που:

με αλαλιάσατε/εκβιάσατε/προγκίξατε/κατηγορήσατε/λοιδωρήσατε/απειλήσατε

να:

μη χαθεί μια ψήφος/δοθεί πράσινο φως/αφεθούν να αλωνίζουν/φανώ ανακόλουθος/χάσω απο δώ και πέρα το δικαίωμα «να ομιλώ και να κριτικάρω»:

 ΧΑΣΑΤΕ.

…αλλά όχι περισσότερο από μένα: γιατί τελευταία στιγμή σας άκουσα, και αντί να μείνω συνεπής στην επιλογή μου,αυτη της αποχής , σας άφησα να κεφαλαιοποιήσετε την εμπιστοσύνη που μας δένει.Ωραιοποιώ: στην ουσία τα συνδυαστικά πυρά σας μου έσπειραν την αμφιβολία μόνο και μόνο δια της εντάσεως με την οποία τα χρησιμοποιήσατε: «μα είναι φίλοι μου-για να με βαράνε έτσι, πρέπει να θέτω σε κίνδυνο κάτι πολύ ζωτικό γι αυτούς».

 Καλή χώνεψη.

 Θα διασκεδάζω τώρα να σας βλέπω να βράζετε στο ίδιο καζάνι με αυτούς που θέλατε να πολεμήσετε με όπλα χάρτινα, αναποτελεσματικά και εν τέλει δαμόκλεια.

 «μα θα χρησιμοποιήσουν την αποχή για άλλοθι»-το ίδιο κάνετε κι εσείς.

«ψήφισε κάτι κι ας μη σε εκφράζει«-και που διαφέρει αυτό ηθικα από την αποχή;

«αυτοί θα βγούν ούτως ή άλλως, κι ό,τι είναι να κάνουν θα το κάνουν, «-όχι στ’ όνομά μου.

«‘Ακου: το σύστημα αυτή τη στιγμή λειτουργεί έτσι. Κι εφ’ όσον λειτουργεί έτσι, προς το παρόν πρέπει να…»-σταμάτα: δε θέλω καν ν΄ακούσω το υπόλοιπο.Θέλω να συνεχίσω να σου μιλάω.

«Θ΄ αφήσεις να πάει χαμένη η ψήφος σου;»

Ακου με προσεκτικά: χαμένη πήγε. Γιατί δεν την πίστευα, γιατί ήταν προϊόν του εκβιασμού σας, και γιατί δε με πείσατε.

Στο όνομα της φιλίας μας και όσης εκτίμησης δεν έχετε χάσει ακόμη:

 Μη με ξαναπατρονάρετε.

Kαλή σας πενταετία.