Εξώφυλό μου που είχε δημοσιευτεί στο «9» για την τσιγαροαπαγόρευση. Ευτυχισμένο το 2002.
Εξώφυλό μου που είχε δημοσιευτεί στο «9» για την τσιγαροαπαγόρευση. Ευτυχισμένο το 2002.
This entry was posted on 2 Σεπτεμβρίου, 2010 at 9:08 πμ and is filed under Uncategorized. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.
3 Σεπτεμβρίου, 2010 στο 5:02 πμ |
Κάπνιζα για πάνω από 10 χρόνια και το έκοψα πριν από 2 χρόνια με μια ενδιάμεση ανάπαυλα περίπου 6 μηνών, οπότε πιστεύω ότι είμαι αρκετά αντικειμενικός, δεν είμαι φανατικός ούτε υπέρ ούτε κατά του καπνίσματος…
Τώρα που έγινα γονιός ομολογώ ότι με βολέβει το μέτρο (εφόσον εφαρμοστεί) διότι τώρα που έρχεται χειμώνας θα μπορώ να παίρνω το παιδί σε μια ταβέρνα ή σε μια καφετέρια, όταν βγαίνουμε εμείς, χωρίς να σκέφτομαι τα ντουμάνια που θα τον πνίξουν…Από την άλλη θεωρώ εξαιρετικά άδικο να μην υπάρχει το δικαίωμα της επιλογής τόσο στους μαγαζάτορες όσο και στους πελάτες… Ο μαγαζάτορας να δηλώσει ότι το μαγαζί είναι καπνιζόντων και να πληρώνει επιπλέον χρήματα στους εργαζόμενους που επιλέγουν να εργάζονται εκεί και ο πελάτης να ξέρει ότι εφόσον μπαίνω εδώ υπάρχει καπνός, αν δεν θέλω, όπως εγώ, μπορώ να πάω κάπου αλλού…
Γενικά πάντως πιστεύω ότι υπάρχει μια καπνουστερία… Οι μεν υπέρ του καπνίσματος έχουν σηκώσει το λάβαρο της επανάστασης και διαρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει (όταν πρέπει να φωνάξουν για τίποτα άλλο όμως στο δεν βαριέσαι είναι οι περισσότεροι) και οι δε αντί συμπεριφέρονται λες και το τσιγάρο είναι κάτι λίγο χειρότερο από το Zyklon-B και τα αέρια μουστάρδας και είναι ένα βήμα από το να ζητήσουν την θανατική ποινή των καπνιστών…
Ίδιον του Έλληνα η υπερβολη και ο φανατισμός…