Ευτυχές το 2003

 Koυράστηκα, ειλικρινά. Βαριέμαι. Το έχω ξαναδεί το έργο και ξέρω τι γίνεται παρακάτω.

 Ήδη σκάνε λογιών λογιών «αποκλειστικές» πληροφορίες σε λογιών λογιών εφημερίδες: όπου να ναι τους εξαρθρώνουν τους τρομοκράτες, τάδε ύψος τάδε βάρος τάδε φύλο είναι ο αρχηγός, τους βρήκανε, τους παρακολουθούν, τους πιάνουνε.

 Τους «ακουμπάνε».

 Ίσα-ίσα να φτιάχνεται κλίμα, να στοχοποιούνται ευρύτερες ομάδες, και να παίζεται το ίδιο βρώμικο παιχνίδι που παίχτηκε το 2003. Γιατί όχι; Σε ποιόν στοιχίζει; Ποιός θα τους ζητήσει τα ρέστα; Ποιός τους τα ζήτησε τότε; Ποιός πλήρωσε;

 Καλά, το τελευταίο ερώτημα είναι εύκολο: εσύ πλήρωσες. Για πανάκριβα συστήματα ασφαλείας (που ποτέ δε βγήκαν απ’ τα κουτιά τους) για πανάκριβη «προστασία» (που μεταφράστηκε σε τοποθέτηση κοριών μέχρι και στο βρακί του Πρωθυπουργού), για τη Φαραωνική Ολυμπιάδα για την οποία γίνανε όλα αυτά και την οποία θα πληρώνεις μέχρι τα δισέγγονά σου, και χάρι στην οποία δείξαμε στην ανθρωπότητα τι σημαίνει Ελληνικό Πνεύμα: Χαρτονένιες εγκαταστάσεις μιας χρήσεως, υπερτιμολογήσεις και Φαγοπότι Ημετέρων.

 Τι έμεινε απ’ όλα αυτά; Οι κάμερες «κυκλοφορίας» (αγαπημένη μου είναι αυτή που εποπτεύει την κομβική πλατιά λεωφόρο Λυκαβηττού,  έξω ακριβώς από μπάρ που προτιμούν άνθρωποι ¨του χώρου»), αστυνομική παρουσία ορατή και πάνοπλη σε κεντρικές Λεωφόρους όπως η Ακαδημίας, και γενικά ο,τιδήποτε σε βοηθάει να εμπεδώσεις ότι αυτοί που τα μαγκώσανε, αυτοί που πάντα τα μαγκώνουνε , θέλουν και πρέπει να φυλάγονται.

 Η εμφάνιση «ένοπλων οργανώσεων πάλης», είτε είναι εκ κατασκευής προβοκάτσια, είτε αλωμένες από Υπηρεσίες είτε απλά χρήσιμοι ηλίθιοι (το πιό χλωμό), είναι το σύνθημα για τις Ακριβές Γραβάτες των Μ.Μ.Ε. ν’ αρχίσουν πάλι το θολό παιχνίδι των «πληροφοριών» και των «φωτογραφίσεων». Της στοχοποίησης.

 Πάλι τα ίδια, πάλι οι ίδιοι, πάντα οι ίδιοι.

Κουράστηκα.