Ευελφάλεια ρε μουνιά!

Η χθεσινή μέρα θα περάσει στο Νέο Ημερολόγιο (όλοι οι Καίσαρες εισάγανε ένα νέο ημερολόγιο, ο Παπαδήμος στο πηγάδι κατούρησε;) σαν η Κυριακή του Σωτηρος.

Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα ερίζουν για την προέλευση της εορτής, με ένα attention whore αναθεωρητικό ρεύμα να υποστηρίζει μέσω της protagon review of books ότι ο Σωτήρας αναφέρεται στον Όσιο Λοβέρδο τον Μακελειοποιό, όστις πρόταξε τα στήθια του για να σώσει τον Γιωργάκη Κέννεντι και το Κάμελοτ των Παπανδρέου από τις αντδραστικές πρακτικές του ελέγχου και της λογοδοσίας.

Η σοβαρή βιβλιογραφία ωστόσο θα αποκαταστήσει την Αλήθεια, ότι δηλαδή αυτή ήταν η Κυριακή κατα την οποία οι Σωτήρες εμαζεύτειτο στην Παλαιά Βουλή για να μας κοινωνήσουν την Οδό της Σωτηρίας.

Και βρεθήκανε. Και ρυθμίσανε το GPS εξόδου απ’ την κρίση. (χωρίς αυταπάτες για την έκταση των αλλαγών που χρειάζονται).(με σταθερή προσήλωση στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας).(και με την αίσθηση ότι διανύουμε μια πολύ επικίνδυνη φάση).

Και τσουγκρίσαν τα ποτήρια με παλιό κρασί Μαρκό, (γιατί κάποιος ήθελε να τη σπάσει στο Μπουτάρη).

Και τότε ηκούσθη η Λέξη.

¨Ευελφάλεια».

Δυσκολεύτηκα να το πιστέψω. Πίστεψα ότι είναι κάποια πλάκα, ξέρετε τι τρόλ είναι όλοι αυτοί στα βαθιά σόσιαλ μήντια απ’ τα  οποία μού σκασαν τα απόνερα της Λέξης.

Επειδή ως γνωστόν είμαι τόσο Αγγλοσαξωνολιγούρης που καμιά φορά γυρνάω όταν κάποιος φωνάξει «Νίκος Δήμου», αναγνώρισα τον μαγευτικό όρο «flexicurity»πίσω από τη βλαχομπαρόκ απόδοσή του στα ελληνικέζικα, και έψαχνα ποιός σατανικός εγκέφαλος γέννησε τον προφανή αστεϊσμό.

Και τότε η πραγματικότητα άρχισε να με χτυπάει κατα ριπάς.

Η Λέξη ειπώθηκε στα σοβαρά.

Η Λέξη ειπώθηκε από την Αννούλα του Φονιά (γνωστή και ως Διαμαντοπούλου έξω απ’ τους εκπαιδευτικούς κύκλους).

Η Λέξη δεν πρωτοειπώθηκε καν χθές. Άοκνοι μελετητές με φιλοδώρησαν με αυτό το άρθρο του Ριζοσπάστη, απ΄το μακρινό 2005 όπου δέναμε ακόμα τα σκυλιά με τα λουκάνικα.

Αγαπητέ αναγνώστη, δεν θα υποτιμήσω την πολιτικοκοινωνική σου ευαισθησία με το να αναλύσω για μια ακόμα φορά τις υψηλές επιδόσεις του Εκσυγχροπασόκ στη Newspeak λεξιπλασία, ούτε τα σημαινόμενα αυτής επί της δημόσιας συζήτησης.

Ούτε θα σηκώσω το γάντι στους Δοξιάδηδες, όπου αφού ο ένας αδελφός άλωσε το χώρο των κόμικς, ο έτερος πάει να αλώσει το χώρο της γελοιογραφίας, προτάσσοντας ως Σωτήρα τη Διαμαντοπούλου, τόσο κοσμαγάπητη στον υπό σωσμόν λαό που στην τελευταία παρέλαση έκανε τον Nταρθ Βέηντερ να μοιάζει κοινωνικός μπροστά της, και τόσο άφθαρτη κομματικά πλην εγνωσμένα αποτελεσματική στη δουλειά της, που οι φωτοτυπάδες της στήσανε άγαλμα (για να χουν και κάπου να σημειώνουν τα παιδιά τις σχολικες απορίες που κανονικά θα γράφαν στα βιβλία τους, δίπλα στα πατροπαράδοτα ζωγραφισμένα πέη και ΠΑΟ 13).

Για να μη μας λένε μίζερους, κρατάμε τα θετικά. Η Κυριακή των Σωτήρων θα είναι μια ακόμη αργία, για να ξεκουραστεί ο άνεργος, αλλά και τα υπόλοιπα δύο πέμπτα του πληθυσμού, τα οποία κανονικά πάλι θα τα ξύνανε Κυριακάτικα, αλλά η ευκοι…ευμορ…ιγμο…ευψυτάλεια, πως-τη-λεν, θα τα καταργήσει όλα αυτά τα μικροαστικά και θα γίνουμε η ανταγωνιστική Κίνα του Νότου που κάθε σοσιαλιστής με λειτουργικό WinDowJones ονειρεύεται να Τιμονιερήσει.

Τιεν Αμήν.